«Δεσποινίς Κάρπεντερ. Σας παρακαλώ. Ξέρω τη δουλειά μου» είπε ο νέος. «Κράτα μονάχα ανοιχτά τα μάτια σου για κανένα μπανανόψαρο. Σήμερα είναι ιδανική μέρα για μπανανόψαρα». «Δε βλέπω κανένα» είπε η Σύμπιλ. «Αυτό εξηγείται εύκολα. Τα χούγια τους είναι πολύ παράξενα» είπε ο νέος και συνέχισε να σπρώχνει τη σαμπρέλα. Το νερό δεν έφτανε ακόμα καλά καλά στο στήθος του. «Ζουν μια πολύ τραγική ζωή» είπε. «Ξέρεις τι κάνουν, Σύμπιλ» Κούνησε αρνητικά το κεφάλι της. «Λοιπόν, κολυμπάνε σε μια τρύπα όπου υπάρχουν πολλές μπανάνες. Μοιάζουν πολύ συνηθισμένα ψάρια όσο κολυμπάνε. Μόλις όμως βρεθούν εκεί μέσα, συμπεριφέρονται σα γουρούνια. Ξέρω κάτι μπανανόψαρα που βρέθηκαν σε μια μπανανότρυπα κι έφαγαν ώς εβδομήντα οχτώ μπανάνες». Έσπρωξε τη σαμπρέλα και τον επιβάτη της λίγο παραμέσα. «Φυσικά, ύστερα απ αυτό χοντραίνουν τόσο πολύ που δεν μπορούν να ξαναβγούν απ την τρύπα. Δε χωράνε να περάσουν απ την πόρτα». «Μην προχωράμε πολύ μέσα» είπε η Σύμπιλ. «Τι παθαίνουν»