Στο βιβλίο τίθεται εναγώνια, χωρίς όμως να λύεται, το πρόβλημα του κακού και της ελευθερίας του ανθρώπου: ο Μάρτιν είναι “κακός”, πατάει επί πτωμάτων και επιλέγει το δρόμο του ελεύθερα. Ποιές όμως οι απαρχές του κακού μέσα του και πώς κατανέμεται η τελική ευθύνη