ΌΝΕΙΡΟ Σ’ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΔΕΞΟΥ αυτό το φιλί στο μέτωπό σου. Τώρα που ξεχωρίζουμε θα σου τ’ ομολογήσω: Δεν είχες άδικο να λες πως όλη μου τη ζωή εστάθηκ’ ένα όνειρο……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..Στέκω μπροστά στη βουή του ακρογιαλιού που το χτυπάει το κύμα, και κλείνω μεσ’ τη φούχτα μου δέκα σπειριά μαλαματένιαν άμμο δέκα σπειριά, όμως κι εκείνα ακόμα πως γλιστράνε μέσ’ απ’ τα δάχτυλά μου και χάνονται στην άβυσσο, ενώ παίρνει με το κλάμα, ποταμός το κλάμα. Θεέ μου! Δεν μπορώ λοιπόν, να τα κρατήσω λιγάκι πιο σφιχτά Δεν μπορώ, θεέ μου να σώσω ούτ’ ένα από το κύμα τ’ αδυσώπητο Ό,τι θωρούμε ή φαινόμαστε, δεν είναι λοιπόν, ένα όνειρο μέσα σε κάποιον όνειρο